0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Bir lokantada garson olarak çalışan M.D., işten ayrılınca resmi tatillerde çalıştığını belirterek; fazla mesai alacaklarının tahsilini istedi. Davalı esnaf lokantası sahibi S.H., tezleri reddetti. Mahkeme, lokantada çalışan şahitleri dinleyerek fazla mesai yapıldığına hükmetti.

Kararı inceleyen Adalet Bakanlığı, kararın kanun faydasına bozulmasını talep etti. Dava evrakını tekrar açan Yargıtay 9. Hukuk Dairesi tarafından fazla mesai taleplerinde imzalı bordroların dikkate alınması gerektiğinin vurgulandığı kararda şu tabirlere yer verildi: “Başvuru, davalı patrona ilişkin lokantada garson olarak çalışan davacı personelin fazla çalışma fiyatının ödenmediği argümanına ilişkindir. Birinci Derece Mahkemesi’nin vermiş olduğu karar Adalet Bakanlığı tarafından kanun faydasına bozulması için temyiz edilmiştir. Birinci Derece Mahkemesi, fazla çalışma fiyatına ait olarak kurmuş olduğu karara temel uzman ek raporunda emekçinin fazla çalışma fiyatı, yanlışlı bir formda, sırf şahit beyanları temel alınarak hesaplanmış; imzalı fiyat bordrolarına prestij edilmemiştir. Fakat, fazla çalışma fiyatının hesaplanmasında personelin imzalamış olduğu fiyat bordrolarının da temel alınması gerekmektedir. Gerçekten, imzalı bordroda yazılı olan fazla çalışma mühletinden daha uzun mühletlerle fazla çalışma yapıldığı savı personel tarafından lakin yazılı kanıtla ispat edilebilecektir. Mahkemece uzman ek raporundaki hesaplamalara prestij edilerek fazla çalışma fiyatı karar altına alınmıştır. Karara temel alınan eksper raporunda, şahit anlatımlarına nazaran davacının son brüt fiyatının 2.475,84 TL olduğu ve haftada 28 saat fazla çalışma yaptığı belirlenmiş, bu bilgilere nazaran hesaplama yapılmış ise de imzalı fiyat bordrolarının dikkate alınmaması yanlışlı olmuştur. Personelin gerçek fiyatının bordroda belirtilen ölçüden daha yüksek olması mümkündür. Lakin bu halde dahi, imzalı bordrodaki fazla çalışma mühletini aşacak formda fazla çalışma yapıldığı tezi fakat yazılı bir kanıt ile ispatlanabilir. Bu türlü bir yazılı kanıtın bulunmaması halinde, bordrodaki fazla çalışma mühleti ile bağlı kalınarak gerçek fiyat üzerinden fazla çalışma alacağı hesaplanmalı, bordrodaki ödeme ölçüsü mahsup edilerek sonuca gidilmelidir. Mahkemece bu unsur ve asıllar gözetilmeden karar verilmesi kusurlu olup, kanun faydasına temyiz isteğinin bu münasebet ile de kabulü gerekmiştir.”